گوش میانی

گوش میانی (Middle Ear) چیست؟

گوش میانی، دومین بخش گوش می باشد که بعد از گوش خارجی قرار دارد. این بخش درون حفره ای به نام حفره صماخی یا تمپان قرار گرفته که ساختار های تشکیل دهنده گوش میانی اعم از استخوانچه ها، عضلات، ورودی شیپور استاش و… نیز در آن قرار می گیرند.

گوش میانی معبری است که صداهای که از محیط بیرون به از طریق گوش خارجی یعنی لاله و مجرای گوش وارد می شود را دریافت می کند. در واقع صداهای دریافتی را گاها تقویت و برخی موارد هم که شدت صدای ورودی زیاد است برای جلوگیری از آسیب به ساختارهای داخلی تر کاهش می دهد. در ورودی گوش میانی پرده گوش یا پرده تمپان وجود دارد به این پرده سه استخوان که کوچکترین استخوان های بدن هم هستند و به نام استخوانچه های گوش معروف هستند صدا را به ساختار حلزون گوش منتقل می کنند. بیماری و اختلالات زیادی هم وجود دارد که این قسمت را درگیر می کند.

سه وظیفه ی مهم گوش میانی:

1.  تقویت صداهای ورودی برای جبران تغییر امپدانس
2.  محافظت از سیستم شنوایی در برابر اصوات بلند
3.  برقرای تعادل فشار هوا میان دو سوی پرده تیمپان

عملکرد گوش میانی (Middle Ear)

نقش گوش میانی، انتقال اصوات منتقل شده از هوا به ستون‌های مایع درون حلزون است. هوا قابل تراکم است و نسبت به آب (یعنی محتویات حلزون) امپدانس اکوستیکی کمتری دارد. اگر امواج صوتی هوا مستقیماً به پرده دریچه بیضی برسند، فقط درصد بسیار اندکی از انرژی به مایعات گوش داخلی منتقل می‌گردد و بیش از ۹۷ درصد انرژی برگشت داده می‌شود. گوش میانی با عمل تطبیق امپدانس خود موجب می‌شود تا ۶۰ الی ۶۵ درصد انرژی صوتی وارد شده به حلزون منتقل شود.

علائم آسیب دیدن گوش میانی

گوش میانی ممکن است آسیب ببیند. این عضو مانند هر ارگان دیگری ممکن است به علت ضربه، عفونت و نیز شدت صدای بسیار بالا دچار آسیب و نقصان شود. علائم آسیب دیدن گوش میانی به صورت احساس پری در گوش، احساس کم شنوایی و حتی درد بروز پیدا کند. معمولا مشکلات گوش میانی توسط دارو یا جراحی بهبود پیدا می کنند. لذا علائم آسیب دیدن گوش میانی در وهله اول به صورت کیپی و کم شنوایی نشان داده می شود. اقدام سریع برای رفع مشکل بسیار حیاتی است. چرا که ممکن است با ادامه دار شدن مشکل و ضایعه موجود به دیگر قسمت ها و خصوصا گوش داخلی سرایت پیدا کند و اتفاقی که در گوش داخلی می افتد برگشت ناپذیر است. علائم آسیب دیدن گوش میانی با استفاده از دستگاه های مربوط به سنجش شنوایی قابل ردیابی و تشخیص است. برای این کار باید به متخصص شنوایی شناسی مراجعه کرده و سپس اقدام درمانی مناسب صورت پذیرد.

بیماری گوش میانی

هر اختلالی که باعث کم شدن شنوایی و یا درد و حالت ناخوشی در گوش شود به عنوان بیماری گوش میانی از آن نام می برند. بیماری های گوش میانی بسیار گسترده می باشند و عوامل زیادی هم به صورت اکتسابی و هم وراثتی و مادرزادی ممکن است باعث این بیماری ها گردند. اتیت یا عفونت های گوش از شایع ترین بیماری های گوش میانی به حساب می آیند که باعث درد، ترشح گوش و گاها سوراخ شدن پرده تمپان می گردند. بیماری های شایع دیگری که در بین بزرگسالان رایج است بیماری به نام اتواسکلروزیس است که به علت چسبندگی استخوانچه های گوش میانی اتفاق می افتد و کاهش شنوایی محسوسی را نیز ایجاد می کند. ضربه های که به گوش وارد می شود و یا وسایلی که خواسته یا ناخواسته به درون گوش وارد می شود نیز ممکن است ایجاد سوراخ و بیماریهای گوش میانی شوند. برای تشخیص و درمان انواع بیماری گوش میانی به کلینیک های شنوایی شناسی و مشاوره با پزشک متخصص گوش و حلق و بینی مراجعه شود.

علائم آسیب گوش میانی

مجموعه ای از مشکلات و اختلالات هست که مرتبط به قسمت گوش میانی است. علائم آسیب گوش میانی به صورت مشکل انتقالی نمایان می شود به این معنی که افرادی که این مشکلات را درک می کنند به صورت ویژه کاهش حجم صدا را دارند و همچنین اینکه ممکن است صدای خودشان را بلندتر از حالت عادی بشنود. در ادامه مجموعه اختلالات و بیماری های گوش میانی را به صورت موجز ذکر می گردد:

• درد گوش
• ترشح گوش
• اتیت میانی حاد
• اتیت میانی مزمن
• کلستئاتوم
• اتواسکلروزیس
• تومور گلوموس

عفونت گوش یا acute otitis media (اوتیت میانی حاد) چیست؟

عفونت گوش میانی ، التهاب باکتریایی یا ویروسی است که ، می تواند منجر به گوش درد ، کاهش شنوایی موقتی و ترشح مایعات شود. این عفونت گوش ، بدون مداخله پزشکی برطرف نمی شود و نیاز به درمان دارد.برای تشخیص و درمان عفونت گوش بهتر است به یک پزشک متخصص مراجعه نمائید و از تجویزات سنتی که توسط دوستان و آشنایان پیشنهاد می شود، خودداری نمائید.

در واقع اگر هر نوع میکروبی در گوش میانی مستقر شود و تکثیر یابد و باعث ایجاد التهاب (قرمزی و تورم) و همچنین تولید ترشحات غیر طبیعی در پشت پرده گوش گردد، به آن عفونت گوش میانی گفته می شود.

عفونت گوش یا acute otitis media (اوتیت میانی حاد) زمانی رخ می‌دهد که باکتری یا ویروس در گوش میانی وجود داشته باشد. در این صورت فضای پر از هوا در پشت پرده گوش که حاوی استخوان‌های کوچک لرزنده است، دچار درد، تورم و برآمدگی می‌شود.
از آن‌جا که بیشتر عفونت‌ گوش به مرور زمان از بین می‌روند، می‌توان با تحمل درد و مراقبت مرتب آن را درمان کرد. این بیماری در کودکان بیشتر شایع بوده که در موارد شدیدتر از انواع آنتی‌بیوتیک برای پاک کردن عفونت استفاده می شود.

علائم شایع عفونت گوش عبارتند از:

• درد یا ناراحتی خفیف در داخل گوش
• احساس فشار مداوم در داخل گوش
• تخلیه چرک مانند گوش
• از دست دادن شنوایی
• احساس فشار یا انسداد در گوش
• گوش درد ؛ درد تیز ، کسل کننده یا ضربان دار در گوش
• اندکی افت شنوایی (در صورت پر شدن فضای گوش میانی از ترشحات عفونی)
• ترشحات گوش
• وزوز گوش
• ناخوشی، کسالت و تب
• سردرد
• تحریک پذیری
• سرگیجه
• استفراغ و اسهال
• بی حالی، کمبود انرژی و بی اشتهایی
• خارش گوش خارجی
• تاول در گوش خارجی یا در امتداد کانال گوش

علائم عفونت گوش میانی در کودکان و بزرگسالان

1. در کودکان

بی تابی
اختلال در خواب و دیر به خواب رفتن یا به خواب نرفتن
کشیدن گوش یا لمس کردن گوش بیشتر از حالت عادی (این امر در مورد نونهالان که هنوز به خوبی نمی‌توانند ارتباط برقرار کنند بیشتر اهمیت پیدا می‌کند)
احساس تیر کشیدن
مشکلات در شنوایی و واکنش نشان ندادن نسبت به صداها
گریه بیش از حد معمول
بیشتر زمین خوردن و از دست دادن تعادل یا کاهش توانایی حفظ تعادل
سر و صدا
تب 38 درجه سانتی‌گراد یا بالاتر
تخلیه مایعات از گوش
سردرد
از دست دادن اشتها
در صورت داشتن چنین علائمی بهتر است ابتدا با استفاده از امکان مشاوره با دکتر انلاین گوش وحلق وبینی علائمتان را با دکتر در میان بگذارید و از دکتر راهنمایی کسب کنید.

2. در بزرگسالان

درد گوش
خارج شدن ترشحات و مایعات از گوش
مشکلات شنوایی یا همان کاهش قدرت شنوایی

درمان خانگی ear infection

این موارد درد ناشی از علائم عفونت گوش را تسکین میدهند:

• قطره های گوش برای درمان التهاب
• اجتناب از خوابیدن روی گوش آسیب دیده
• کمپرس گرم: قرار دادن کمپرس گرم روی گوش آسیب دیده، می‌تواند به کاهش درد و التهاب کمک کند. یک کمپرس گرم (نه داغ) را هر بار به مدت 10 تا 15 دقیقه، چند بار در روز، روی گوش قرار دهید.
• مسکن‌های بدون نسخه: مسکن‌های بدون نسخه مانند استامینوفن یا ایبوپروفن می‌توانند به کاهش درد ناشی از عفونت گوش کمک کنند. دوز توصیه شده برای گروه سنی خود را از روی جعبه دارو بخوانید و در صورت داشتن هر گونه نگرانی، با داروساز مشورت کنید.
• استراحت: استراحت و بالا نگه داشتن سر برای به حداقل رساندن فشار در گوش، می‌تواند به تسکین درد و بهبودی گوش کمک کند.
• قطره روغن سیر: سیر دارای خواص ضد باکتریایی طبیعی است که ممکن است به مبارزه با عفونت کمک کند. از قطره‌های روغن سیر استریل و گرم شده استفاده کنید و چند قطره را در گوش آسیب دیده بریزید. به یاد داشته باشید که قبل از استفاده از این دارو، به ویژه برای کودکان، با یک متخصص گوش مشورت کنید.
• ضد احتقان بینی: اگر عفونت گوش با احتقان بینی همراه باشد، داروهای ضد احتقان بینی بدون نسخه می‌توانند به رفع احتقان و افزایش زهکشی بهتر و کاهش فشار در گوش کمک کنند.